Sąd Rejonowy w Zambrowie

Postanowienie Sądu Rejonowego w Zambrowie z dnia 14.01.2011 r (I Ns 9 /11)

Sąd Rejonowy w Zambrowie I Wydział Cywilny
w składzie następującym:

Przewodniczący – SSR Krzysztof Adamiak

po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2011 r. w Zambrowie na posiedzeniu niejawnym
w sprawie z wniosku …………………………………
o rozgraniczenie


postanawia:

wniosek odrzucić.




Uzasadnienie

W dniu 12 stycznia 2011 roku do Sądu Rejonowego w Zambrowie wpłynęło pismo …………………. zatytułowane pozew o zakaz naruszania własności i rozgraniczenie. Z treści pisma wynika, iż wnioskodawcy domagają się przeprowadzenia rozgraniczenia należącej do nich działki numer ……………. z działką należącą do …………………… o numerze ……………….., położonych w ………………. Ponadto wnioskodawcy domagają się zabezpieczenia ich roszczenia poprzez zakazanie ……………………… wkraczania i dokonywania jakichkolwiek prac związanych z uprawą gruntu na nieruchomości …………………... Wnioskujący powołują się na treść art. 36 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne w związku z art. 222 § 1 kc i art. 153 kc.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami uregulowanymi w prawie geodezyjnym i kartograficznym rozgraniczenia nieruchomości dokonują wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast). Czynności ustalenia przebiegu granic wykonuje upoważniony geodeta, same orzeczenie o dokonaniu rozgraniczenia leży w kompetencji wójta (burmistrza, prezydenta) – art. 29 – 39 prawa geodezyjnego i kartograficznego. Sąd ma ograniczoną kompetencję do przeprowadzania rozgraniczenia i może to zrobić dopiero po przekazaniu mu sprawy przez organy administracyjne. Sytuacja taka zachodzi w dwóch przypadkach: po pierwsze gdy strona kwestionuje decyzję organu o ustaleniu przebiegu granicy, oraz gdy w toku postępowania administracyjnego zachodzi niemożność rozstrzygnięcia merytorycznego. Jedyny wyjątek od tej zasady przewiduje art. 36 prawa geodezyjnego i kartograficznego zgodnie z którym, Sąd, przed którym toczy się sprawa o własność lub o wydanie nieruchomości albo jej części właściwy jest również do przeprowadzenia rozgraniczenia, jeżeli ustalenie przebiegu granic jest potrzebne do rozstrzygnięcia rozpatrywanej sprawy. W takim przypadku sąd rozstrzyga sprawę główną jaką jest sprawa o własność, zaś dokonanie rozgraniczenia, czynione jest z uwagi na to, iż stanowi przesłankę orzeczenia o roszczeniu głównym.
Kryteria odróżniające sprawy o własność lub o wydanie nieruchomości od spraw o rozgraniczenie wskazane zostały w orzecznictwie Sądu Najwyższego, dotyczącym wykładni art. 15 dekretu z dnia 13 września 1946 r. o rozgraniczeniu nieruchomości (Dz. U. Nr 53, poz. 298 ze zm.), które nie utraciło aktualności, gdyż art. 36 prawa geodezyjnego i kartograficznego w swej treści nie różni się od art. 15 dekretu. Zgodnie z tym orzecznictwem sprawą o rozgraniczenie jest sprawa, w której przyczyną konfliktu i istotą sporu jest przebieg granicy, natomiast kwestia własności gruntu przyległego do tej granicy stanowi przesłankę rozstrzygnięcia, czyli ma charakter wtórny, jeżeli ponadto sporny grunt z uwagi na swą powierzchnię, zwłaszcza w zestawieniu z powierzchnią całej nieruchomości, i swój kształt jest tematycznie związana z granicą (podobnie Sąd Najwyższy orzeczeniach: z dnia 11 listopada 2000r., I CKN 723/98, LEX nr 50837, z dnia 31 sierpnia 1963 r., III CR 136/63, OSNCP 1964, z. 10, poz. 203; z dnia 22 marca 1972 r., III CZP 13/72, OSNCP 1972, z. 7-8, poz. 130; z dnia 24 czerwca 1988 r., III CZP 46/88, OSNCP 1989, z. 10, poz. 157).
W niniejszej sprawie istotą sporu jest rozgraniczenie nieruchomości stron, gdyż chodzi o naruszenia przygranicznego pasa gruntu Zgłoszony w punkcie pierwszym wniosek wskazuje, iż wnioskodawcy domagają się zabezpieczenia swojego roszczenia poprzez zakazanie wkraczania i dokonywania jakichkolwiek prac na ich gruncie, a podstawowym roszczeniem jest wniosek o rozgraniczenie nieruchomości. Droga sądowa w sprawie tego rodzaju jest dopuszczalna dopiero po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w przedmiocie rozgraniczenia nieruchomości stron.
Nawet jeśli traktować by żądanie zawarte w punkcie pierwszym jako odrębny pozew o ochronę własności nie znajduje tu zastosowania art. 36 prawa geodezyjnego i kartograficznego. Jak wynika z uzasadnienie wniosku w chwili obecnej wnioskodawcy znajdują się w posiadaniu spornego pasa gruntu i nie ma podstaw do żądania wydania go od …………………….., a art. 36 ww ustawy stosuje się tylko w przypadku rozstrzygania spraw o własność lub o wydanie nieruchomości.
Zgłoszenie bezpośrednio do sądu wniosku o rozgraniczenie, bez wyczerpania drogi administracyjnej postępowania, powoduje jego odrzucenie na mocy art. 199 § 1 pkt. 1 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc. Z uwagi na to wnioskodawcy winni złożyć wniosek do stosownego organu administracji o dokonanie rozgraniczenia zgodnie z obowiązującymi przepisami. Jeśli nie zgodzą się z decyzją podjętą w tym trybie, lub też decyzja taka nie będzie mogła zostać podjęta do rozstrzygnięcia sporu przysługiwać im będzie droga sądowa.
Z uwagi na powyższe na mocy art. 199 § 1 pkt 1 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc orzeczono jak w sentencji.
Wytwarzający informację: dnia: 2011-04-29 09:07
Upublicznienie: Janusz Brzóska dnia: 2011-04-29 09:12:33

Sąd Rejonowy w Zambrowie
ul. Aleja Wojska Polskiego 56,
18-300 Zambrów
tel: 86 271 31 07, 86 271 20 66,
e-mail: administracja@zambrow.sr.gov.pl
NIP: 723-11-46-090

Deklaracja dostępności